ölüm ve azrâil aleyhisselâm

Rivayet olunur ki: İbrâhim Aleyhisselâm Azrâil'e şöyle dedi:

Ey Azrail! Sen kötü insanın ruhunu alır*ken hangi surette ona göründüğünü bana gösterebilir misin?

Sen buna tahammül edebilir misin?

Evet, tahammül ederim. Azrail:

Öyleyse yüzünü başka tarafa çevir, dedi. Hz. İbrahim ondan yüzünü çevirdi. Sonra döndü ki o: Korkunç kıyafetli, pis kokulu, saç*ları dikleşmiş siyah bir adam... Ağzından alev saçıyor ve burnundan duman çıkıyor. Bu man*zarayı gören İbrahim Aleyhisselâm düşüp bayıldı. Sonra ayıldığı zaman Azrail ilk suretinde göründü ve İbrahim Aleyhisselâm ona şöyle de*di :

Kötü adama hiçbir şey olmasa da yalnız senin yüzünü görmek ona kafidir.

İbrahim Aleyhisselâm, ölülerine ağlayan bir*takım insanları gördü. Onlara şöyle dedi:

Ölüler için değil kendiniz için ağlasanız daha hayırlı olur. Zira ölen üç korkudan kurtulmuştur:
Azrail'in yüzünü görmekten. Çünkü o. O'nu bir defa görüp geçti.

Ölümün acısından. Çünkü O, onu da tattı.

Hayâtın ne şekilde sona ereceğinden. On*dan da emin oldu.

"Akıllıya gereken; kendi nefsi için ağlamak "Zira ağlanacak odur" ve ölümün ensesinde onu beklemekte olduğunu bilmektir.." (Hz. İbrahim (a.s.), Hz. Muhmud Sâmi k.s.)

Allah razı olsun