FeyyazAdatepe
Misafir Editör
Et ürünleri kapsamına kırmızı et, tavuk, balık ve bunların ürünleri girmektedir.Ürün bazında ambalaj ihtiyaçlarını, dikkat edilmesi gereken noktaları ve ambalaj materyallerini kısaca inceleyelim.
05.01.Taze Kırmızı Et
Ambalaj ihtiyaçları: Kırmızı et satışa sunulmadan önce 2 tipte paketlenir:
Bütün olarak üreticiye ve satıcıya giderken,
Parçalanmış olarak tüketiciye giderken.
Bütün kırmızı etin ambalajı, taşınım ve depolama için yeterli raf ömrünü sağlamalıdır. Uzun raf ömrü, vakum paketleme veya O2 ve su buharına karşı yüksek bir koruma bariyeri sağlanarak, ambalaj içindeki O2 gerilimini azaltarak elde edilir. O2 geçirgenliği azaltılınca etin rengi parlak kırmızıdan mora dönüşür. Fakat mikroorganizmaların çoğalma hızı ve yağ yakımı azaltılmış olur.
Perakende satışın ihtiyaçları farklıdır. Etin tekrar parlak kırmızı rengini kazanması için O2 geçirgenliği gerekir. Ayrıca; ambalajın en az bir tarafında şeffaflık, damlama kontrolü, su kaybını önleme, darbe dayanıklılığı, ürünün görünmesi için buğu önleyici özellikler ve en önemlisi etin mikroorganizma kirlenmesini engelleyecek ambalaja gereksinim vardır.
Ambalaj Materyalleri:
05.02. Taze Tavuk Eti
Ambalaj ihtiyaçları: Tavuk eti için mikrobiyal kirlenmenin engellenmesi ve uzun bir raf ömrü gereklidir. Diğer önemli ihtiyaçlar; damlama kontrolü ve şeffaflıktır. Tavuk eti, kırmızı et gibi renk değişimlerine hassas değildir ve O2 geçirgenliği çok kritik değildir. Taze tavuğu bozan en önemli etken mikrobiyolojik bozunmadır.
Ambalaj Materyalleri:
05.03. Taze Balık Ve Deniz Ürünleri
Ambalaj ihtiyaçları: Taze balık, kimyasal ve mikrobiyal değişimlerle kolayca bozulabilir. Kısa raf ömrü, yakalandıktan hemen sonra taşınmasını gerektirmektedir. Hatta ıstakoz gibi deniz ürünlerinin raf ömürleri o kadar kısadır ki, canlı olarak taşınırlar.
En önemli ambalaj ihtiyaçları; mikrobiyal kirlenmenin engellenmesi ve ürünün bir arada sağlam tutulmasıdır.
Ambalaj Materyalleri:
Tepsiler ve kaplama filmleri: PS, PVC ile kaplanmış kağıt levha
05.04. Dondurulmuş Et Ürünleri
Ambalaj ihtiyaçları: Donmuş etlerin tazesinden en önemli farkı, mikrobiyal bozunmanın önemini yitirmesidir. Donmuş gıdalar sıcaklığa ve ambalajın sunduğu korumaya göre aylarca saklanabilir. Balık, kırmızı et ve tavuğa göre daha kısa bir raf ömrüne sahiptir.
Dondurulmuş et ürünlerinde görülen 2 önemli bozulma sebebi şunlardır:
Kuruma:Suyun üründen süblimleşme yoluyla kaybedilmesidir. Bu su kaybı, ürünün yapısını ve şeklini bozar, ve genellikle “Dondurucu Yanığı” olarak adlandırılır.
Yanma:Yüksek sıcaklıklarda olduğu gibi donmuş gıda sıcaklıklarında da meydana gelebilir. Donmuş gıdaların raf ömrü ambalaja giren O2 miktarıyla ters orantılıdır.
Diğer önemli gereksinimler ise; darbe dayanıklı materyal, sert köşelerin ve kemiklerin ambalajı delmemesi için destekler ve dondurucu sıcaklıklarda kırılganlaşmayan materyal özellikleridir.
Ambalaj Materyalleri:
05.05. İşlenmiş Et Ürünleri
Ambalaj ihtiyaçları:
İşlenmiş et ürünlerine; tütsülenmiş, konservelenmiş ve kurutulmuş et ürünleri dahildir. Tamamen veya parça olarak işlemek, bu ürünleri mikroorganizma çoğalmalarından korur. Konservelenmiş ve kurutulmuş etler oda sıcaklığında aylarca saklanabilir. Tütsülenmiş etler daha dayanıksızdır, buzdolabında saklanırlar.
Kalite kaybının sebepleri su kaybı, lipit ve pigment oksidasyonu ile bazı durumlarda mikrobiyal bozulmalardır. Ambalajın O2 girişini azaltıp UV ışığını tutarak bu tür bir oksidasyonu önlemesi gerekir.
Diğer önemli gereksinimler; güçlü ve yüksek koruma, kullanılan polimer filmlerin çok iyi ısı-kapatma özelliklerinin olması, taşınım ve saklama esnasında kırıkların engellenmesi, ambalajın kolay açılması ve mümkünse tekrar kapanabilmesidir.
Ambalaj Materyalleri:
Kısaltmalar:
EVA- Etilen Vinilasetat kopolimeri
PVdC- Polivinilidin klorür
LDPE- Düşük yoğunluklu polietilen
PS- Polistiren
EVOH- Etilen vinil klorür
PVC- Polivinil klorür
EPS- Polistiren (köpük)
LLDPE- Doğrusal düşük yoğunluklu polietilen
HIPS- Yüksek çapma polistiren
PET- Polietilen teraftalat
05.01.Taze Kırmızı Et
Ambalaj ihtiyaçları: Kırmızı et satışa sunulmadan önce 2 tipte paketlenir:
Bütün olarak üreticiye ve satıcıya giderken,
Parçalanmış olarak tüketiciye giderken.
Bütün kırmızı etin ambalajı, taşınım ve depolama için yeterli raf ömrünü sağlamalıdır. Uzun raf ömrü, vakum paketleme veya O2 ve su buharına karşı yüksek bir koruma bariyeri sağlanarak, ambalaj içindeki O2 gerilimini azaltarak elde edilir. O2 geçirgenliği azaltılınca etin rengi parlak kırmızıdan mora dönüşür. Fakat mikroorganizmaların çoğalma hızı ve yağ yakımı azaltılmış olur.
Perakende satışın ihtiyaçları farklıdır. Etin tekrar parlak kırmızı rengini kazanması için O2 geçirgenliği gerekir. Ayrıca; ambalajın en az bir tarafında şeffaflık, damlama kontrolü, su kaybını önleme, darbe dayanıklılığı, ürünün görünmesi için buğu önleyici özellikler ve en önemlisi etin mikroorganizma kirlenmesini engelleyecek ambalaja gereksinim vardır.
Ambalaj Materyalleri:
05.02. Taze Tavuk Eti
Ambalaj ihtiyaçları: Tavuk eti için mikrobiyal kirlenmenin engellenmesi ve uzun bir raf ömrü gereklidir. Diğer önemli ihtiyaçlar; damlama kontrolü ve şeffaflıktır. Tavuk eti, kırmızı et gibi renk değişimlerine hassas değildir ve O2 geçirgenliği çok kritik değildir. Taze tavuğu bozan en önemli etken mikrobiyolojik bozunmadır.
Ambalaj Materyalleri:
05.03. Taze Balık Ve Deniz Ürünleri
Ambalaj ihtiyaçları: Taze balık, kimyasal ve mikrobiyal değişimlerle kolayca bozulabilir. Kısa raf ömrü, yakalandıktan hemen sonra taşınmasını gerektirmektedir. Hatta ıstakoz gibi deniz ürünlerinin raf ömürleri o kadar kısadır ki, canlı olarak taşınırlar.
En önemli ambalaj ihtiyaçları; mikrobiyal kirlenmenin engellenmesi ve ürünün bir arada sağlam tutulmasıdır.
Ambalaj Materyalleri:
Tepsiler ve kaplama filmleri: PS, PVC ile kaplanmış kağıt levha
05.04. Dondurulmuş Et Ürünleri
Ambalaj ihtiyaçları: Donmuş etlerin tazesinden en önemli farkı, mikrobiyal bozunmanın önemini yitirmesidir. Donmuş gıdalar sıcaklığa ve ambalajın sunduğu korumaya göre aylarca saklanabilir. Balık, kırmızı et ve tavuğa göre daha kısa bir raf ömrüne sahiptir.
Dondurulmuş et ürünlerinde görülen 2 önemli bozulma sebebi şunlardır:
Kuruma:Suyun üründen süblimleşme yoluyla kaybedilmesidir. Bu su kaybı, ürünün yapısını ve şeklini bozar, ve genellikle “Dondurucu Yanığı” olarak adlandırılır.
Yanma:Yüksek sıcaklıklarda olduğu gibi donmuş gıda sıcaklıklarında da meydana gelebilir. Donmuş gıdaların raf ömrü ambalaja giren O2 miktarıyla ters orantılıdır.
Diğer önemli gereksinimler ise; darbe dayanıklı materyal, sert köşelerin ve kemiklerin ambalajı delmemesi için destekler ve dondurucu sıcaklıklarda kırılganlaşmayan materyal özellikleridir.
Ambalaj Materyalleri:
05.05. İşlenmiş Et Ürünleri
Ambalaj ihtiyaçları:
İşlenmiş et ürünlerine; tütsülenmiş, konservelenmiş ve kurutulmuş et ürünleri dahildir. Tamamen veya parça olarak işlemek, bu ürünleri mikroorganizma çoğalmalarından korur. Konservelenmiş ve kurutulmuş etler oda sıcaklığında aylarca saklanabilir. Tütsülenmiş etler daha dayanıksızdır, buzdolabında saklanırlar.
Kalite kaybının sebepleri su kaybı, lipit ve pigment oksidasyonu ile bazı durumlarda mikrobiyal bozulmalardır. Ambalajın O2 girişini azaltıp UV ışığını tutarak bu tür bir oksidasyonu önlemesi gerekir.
Diğer önemli gereksinimler; güçlü ve yüksek koruma, kullanılan polimer filmlerin çok iyi ısı-kapatma özelliklerinin olması, taşınım ve saklama esnasında kırıkların engellenmesi, ambalajın kolay açılması ve mümkünse tekrar kapanabilmesidir.
Ambalaj Materyalleri:
Kısaltmalar:
EVA- Etilen Vinilasetat kopolimeri
PVdC- Polivinilidin klorür
LDPE- Düşük yoğunluklu polietilen
PS- Polistiren
EVOH- Etilen vinil klorür
PVC- Polivinil klorür
EPS- Polistiren (köpük)
LLDPE- Doğrusal düşük yoğunluklu polietilen
HIPS- Yüksek çapma polistiren
PET- Polietilen teraftalat
