Peygamberimiz Muhammed Mustafa sallallâhü aleyhi vesellem hazretleri güler yüzlü, tatlı sözlü idi. Kimseye fena söz söylemez, kimseye kötü muâmele etmez ve kimsenin sözünü kesmez, mülâyim ve mütevâzı idi.
Haşin ve galiz değil idi. Fakat heybetli ve vakûr idi. Beyhude söz söylemezdi. Gülmesi dahi tebessüm idi.
Onu ansızın gören kimseyi heybeti kaplar ve onunla ülfet ve sohbet eyleyen kimse, onu cân u gönülden sever ve âşık olurdu. Fazilet sâhiplerine derecelerine göre alâka gösterirdi. Akrabasına dahi pek ziyâde ikram ederdi. Lâkin onları kendilerinden daha üstün olanların üzerinde tutmazdı.
Hizmetkârlarını pek hoş tutardı. Kendisi ne yer ve ne giyerse onlara dahi onu yedirir ve onu giydirirdi. Gayet cömert ve kerim, şefkatli ve merhametli, cesur ve halîm (yumuşak huylu) idi. Vaadinde sâbit, sözünde sâdık idi.
Elhâsıl güzel ahlâk, akıl ve zekâ bakımından bütün insanlardan üstün ve her türlü medih ve senâya (övgüye) lâyık idi.
(Kısas-ı Enbiyâ, A. Cevdet Paşa)
Haşin ve galiz değil idi. Fakat heybetli ve vakûr idi. Beyhude söz söylemezdi. Gülmesi dahi tebessüm idi.
Onu ansızın gören kimseyi heybeti kaplar ve onunla ülfet ve sohbet eyleyen kimse, onu cân u gönülden sever ve âşık olurdu. Fazilet sâhiplerine derecelerine göre alâka gösterirdi. Akrabasına dahi pek ziyâde ikram ederdi. Lâkin onları kendilerinden daha üstün olanların üzerinde tutmazdı.
Hizmetkârlarını pek hoş tutardı. Kendisi ne yer ve ne giyerse onlara dahi onu yedirir ve onu giydirirdi. Gayet cömert ve kerim, şefkatli ve merhametli, cesur ve halîm (yumuşak huylu) idi. Vaadinde sâbit, sözünde sâdık idi.
Elhâsıl güzel ahlâk, akıl ve zekâ bakımından bütün insanlardan üstün ve her türlü medih ve senâya (övgüye) lâyık idi.
(Kısas-ı Enbiyâ, A. Cevdet Paşa)
