Felsefenin Ortaya Çıkışında İlk Medeniyetlerin Önemi Nedir?

Felsefenin Ortaya Çıkışında İlk Medeniyetlerin Önemi Nedir?

Sümer, Mezopotamya, Mısır, Çin, Hint ve İran medeniyetleri çerçevesinde değerlendirilmektedir. Adı geçen bütün büyük medeniyetler, dünya ve insanlık tarihine bilimsel, ahlaki, siyasal, sanatsal ve tabii ki felsefi anlamda birçok katkı sağlamışlardır.

İnsanoğlu; varoluşsal nitelikleri bağlamında sürekli bir gelişime ve eğitime açıktır. İnsan, eğitimi ve gelişimi sonucunda elde ettiği bilgileri kuşaktan kuşağa aktarabilme potansiyeliyle kültür yaratma ve medeniyetler oluşturma yeteneğine de sahiptir. İnsanoğlu farklı kültür ve medeniyetlere katık olduğu için hayatına farklı düzey ve şekillerde biçim vererek dünyayı kendi anlam ve kavram dünyasına göre biçimlendirir. Dolayısıyla insanın toplumsal ve kültürel tarihi, her kültür ve medeniyette kendine özgü bir hâl alır ve o yönde biçimlenir.

İnsanın oluşturduğu bu özgün ve kendine has kültür ve medeniyet alanı, felsefi düşüncenin gelişimden önce mitoslarla, masallarla, mistik öğretilerle ve tecrübelerle bilgi birikimlerini oluşturmaktadır. İşte bu bilgi birikiminin ardından bu medeniyetlerin öncüllüğünde gelişen felsefi düşünce, Antik Yunan’da sistematik bir hâle gelmiştir.

Sümer, Mezopotamya, Mısır, Çin, Hint ve İran medeniyetlerindeki evren anlayışı ve erdem görüşleri; felsefi düşünce üzerinde oluşum ve gelişim açısından etkili olmuştur. İlk medeniyetlerde felsefenin yapısını oluşturan ana düşünsel alanlar olan varlık, bilgi ve değer alanlarına yönelik görüşler, felsefenin ortaya çıkışına etkin katkı sağlamıştır.

KAYNAK: FELSEFE TARİHİ KİTABI ​