Bilim insanları açıkladı: Doğayla temas kurmak ölümcül yalnızlığı büyük ölçüde azaltıyor

Çevrenin insanların ruh sağlığına yönelik etkilerinin ilk kez kapsamlı bir şekilde araştırıldığı yeni ibr çalışma, yalnızlık duygusunun ölüm riskini, obezite, hava kirliliği ve aşırı alkol kullanımına kıyasla yaklaşık yüzde 50 oranında artırdığını gösterdi. Fakat, çalışma insanlar ağaçları veya gökyüzünü görebildiklerinde yalnızlık hissiyatlarında yüzde 28 oranında azaldığı ortaya koydu. Uzmanlar, bu kapsamda politika yapıcılara kentsel alanlarda insanların doğayla başbaşa kalabildikleri ortamları artırmalarını önerdi.


İngiltere’de yapılan yeni bir araştırmaya göre, şehirlerde doğa ile temas, yalnızlık hissini önemli ölçüde azaltıyor. Scientific Reports adlı dergide yayımlanan çalışma yalnızlığın önemli bir halk sorunu olduğunu gösterdi. Ayrıca, bu durumun bir kişinin ölüm riskini, hava kirliliği, obezite veya kötü alkol kullanımından yüzde 45’ten daha fazla artırdığı ortaya konuldu.

Bununla birlikte bilim insanları çalışmanın çevrenin yalnızlığı nasıl etkileyebileceğini değerlendiren ilk araştırma olduğunu söyledi.

Araştırmacılar, insanların nasıl hissettiklerine dair hafızalarına güvenmek yerine, bir akıllı telefon uygulaması aracılığıyla toplanan gerçek zamanlı verileri kullandı.

Bilim insanları yapılan çalışma kapsamında, Urban Mind araştırma uygulamasını kullanarak dünyanın dört bir yanındaki kentlilerden veri topladı.

İnsanlardan iki hafta boyunca günde üç rastgele kez, uyanık oldukları saatlerde, yalnızlık, aşırı kalabalık, sosyal içerme ve doğa ile temas hakkında basit soruları yanıtlamaları istendi. 750'den fazla kişi bu değerlendirmelerin 16 bin 600'ünü sağladı.

Araştırmacılar; katılımcıların yaş, etnik köken, eğitim durumu ve mesleğini hesaba kattığında, doğayla temasın ve sosyal içerme duygularının yalnızlık üzerindeki faydalarını istatiksel olarak kanıtlamış oldu.

Sonuçlarda aşırı kalabalık hissinin yalnızlığı ortalama yüzde 39 oranında arttırdığı görüldü.. Ancak insanlar ağaçları veya gökyüzünü görebildikleri veya kuşları duyabildikleri zaman, yalnızlık duyguları yüzde 28 oranında azaldı.

Sosyal içerme duyguları da yalnızlığı yüzde 21 oranında azalttı ve bu duygular doğayla temasla örtüştüğünde faydalı etki yüzde 18 yükseldi. Sosyal içerme kavramı, bir insanın toplumsal kimliğinin ve hukuki kişiliğinin tam olarak tanınması, yani bireyin toplum içinde kendini tam olarak gerçekleştirebilmesi anlamına geliyor.

Bulgular yalnızlığı azaltmaya yönelik müdahalelere işaret ederken, araştırmacılar şunları söyledi: “Özellikle yoğun nüfuslu şehirlerde sosyal içermeyi ve doğayla teması artıran özel önlemler uygulanmalıdır. Örneğin ormanlık yürüyüşlerin İngiltere’ye yılda en az 185 milyon sterlin tasarruf sağladığı tahmin edildiğinden, doğada geçirilen zamanın refahı artırdığı biliniyor. Şehirlerdeki doğal alanlar, insanların bir yere bağlılık duygularını artırarak veya daha fazla sosyalleşme fırsatı sağlayarak yalnızlığı azaltabilir.”

Diğer taraftan, araştırma ekibinin bir parçası olan ve İngiltere'deki King's College London'dan ruh sağlığına uzmanı Prof. Dr. Andrea Mechelli, yeni çalışmanın, şehirlerin zihinsel sağlık ve yalnızlık için her zaman kötü olan yerler olarak tanımlayan geleneksel görüşe meydan okuduğunu söyledi. Mechelli, “Kentlerde, yalnızlığı gerçekten azaltabilecek doğal özellikler ve sosyal kapsayıcılık gibi yönler olabilir” dedi.

Sosyal mimari ve kentsel peyzajlar üzerinde çalışan ve çalışma ekibinin bir parçası Michael Smythe ise "Bizim gibi kamusal alanla çalışan insanlar için, sahada elde ettiğimiz anekdotsal bilgiyi verilerle doğrulamak, iletişimde inanılmaz derecede değerlidir. Çevre sağlığı ve halk sağlığı birbirini tamamlayan kavramlardır” açıklamasını yaptı.

Paylaşım için teşekkürler.