Adem (a.s.)'in vefatı

Adem (a.s.); Nevz dağında oğulları ve oğullarının oğulları, kırk bine doluncaya kadar yaşadı.

Adem (a.s.) ölüm döşeğine düştüğü zaman oğullarına: "Oğulcuklarım Ben Cennet meyvalarından yeme*yi özlüyorum." dedi.

Oğulları onu, Babaları için aramaya elde etmeğe gitti*ler. Meleklerle karşılaştılar. Meleklerin yanlarında Adem (a.s.) için kefen ve koku ile kazma kürek ve zenbil vardı.

Melekler:"Ey Adem'in oğulları! Nereye gidiyorsu*nuz ve ne aramak istiyorsunuz?" diye sordular.

Onlar da "Babamız, hastadır. Cennet meyvaların*dan yemeği arzuluyor, onu toplamak için bizi gönder*di." dediler.

Melekler: "Geri dönünüz! Babanızın eceli geldi" dediler.

Adem (a.s)'in oğulları, Meleklerle birlikte geri döndü*ler. Melekler, Adem (a.s)'in yanına girince, Hz. Havva korktu ve Adem (a.s)'e yapıştı.

Adem (a.s), ona: "Sen, Yüce Rabb'ımın Melekleri ile benim aramdan çekil" dedi.

Bunun üzerine, Melekler, Adem (a.s)'in ruhunu kabz ettiler. Sonra onu yıkadılar, kefenlediler, kokuladılar. Kabrini kazdılar. Meleklerden birisi öne geçti, öteki Melekler de onun arkasına durdular. Adem (a.s)'in oğulları da, onlann arkasında sıralandılar. Cenaze namazını kıldılar. Melekler kabrin içine girip Adem (a.s)'i, kabre indirdiler, üzerini kerpiçle kapattılar.

Kabrin üzerine toprak çektikten sonra "Ey Ademoğulları! işte, ölüleriniz hakkında tutacağınız yol bu*dur!" dediler.

Allah razı olsun.

Paylaşım için teşekkürler.