Sıcak yaz günlerinden biriydi, Peygamber efendimiz Hz. Muhammed (S.A.V), sahabeleri etrafında toplamış, kerpiçle örülmüş meclisinde insanlığa nasihatlerde bulunuyor. Peygamber efendimizin sohbetini dinleyenler arasında sadece sahabeler yoktu, bir de onun besleyip büyüttüğü kedisi Müezza vardı. Efendimiz kedisi Müezza’yı çok severmiş, Müezza da efendimizin sevgisini hissettiğinden yanından hiç ayrılmazmış. Neredeyse her sohbetine o da katılırmış. Efendimizin sohbetini usulca dinleyen Müezza efendimizin hırkasının ucunda uyuyakalmış. Efendimizin sohbeti bitince sahabeler tek tek evlerine gitmişler. Peygamber efendimiz, bir süre mecliste kalarak uyuyan kedisinin uyunmasını beklemiş. Kedisi Müezza o kadar tatlı uyuyormuş ki, efendimiz onu uyandırmaya kıyamamış. Müezzanın uykusunun ağır olduğunu anlayınca da elbisesinin ucunu keserek onu rahatsız etmeden evine gitmiş.
Peygamber efendimizin bu davranışı hepimize örnek olmalı, hayvan dostlarımızı sevmeliyiz. Onların da bir can taşıdığını, bizler gibi duyguları olduğunu asla unutmamalıyız. Sokaktaki kedileri sahiplenmek, onları beslemek bir peygamber adetidir.
Peygamber efendimizin bu davranışı hepimize örnek olmalı, hayvan dostlarımızı sevmeliyiz. Onların da bir can taşıdığını, bizler gibi duyguları olduğunu asla unutmamalıyız. Sokaktaki kedileri sahiplenmek, onları beslemek bir peygamber adetidir.
