Orta Çağ Felsefesi: İslam Felsefesinde Meşşailik Akımı Nedir? Ne Değildir?
Meşşaiyye sözcüğünün kökü olan meşy yürümek anlamına gelir. Meşşa ise çok yürüyen demektir. Aristotelesçi perepatetik geleneğine öykünen ve Aristotelesin öğretisine bağlı kalarak 9. yüzyıldan 12. yüzyıla kadar süren gelenek meşşâiyye olarak anılmıştır.
İlk Meşşaiyye filozofu Abbasi döneminin başta gelen düşünürü El Kindidir (801-873). Kindi İslam felsefesinin öncü ismi olarak anılır. Kelamdan felsefeye geçişi sağlar. Hem kurumsal anlamda hem de Arapça kavram dağarcığı açısından katkılar sunar. Aristoteles felsefesini İslamla bağını kurmaya aracılık eder. Birikimselliğe vurgu yapar.
Felsefenin insani birikimin en üst aşaması olarak gören Kindi hakikati kaynağına ve kimden geldiğine bakmaksızın savunmayı öğütler. Birikimselliğe yönelik bu tavrı Aristotelese bakışında ortaya çıkar. Aristotelesin evrenin ezeli olmasını savunuyor olmasına karşın Kindi onun bu görüşünü bir kenara koyarak evrenin Yaratıcı eliyle yaratıldığını savunur. Ona göre metafiziğin konusu cisimsiz varoluşu bulunan, kendi dile getirişiyle söyleyecek olursak el-Evvel yani ilk neden olan Allahtır.
KAYNAK: FELSEFE TARİHİ KİTABI