- Katılım
- 19 Mart 2019
- Mesajlar
- 8,750
- Tepkime puanı
- 45
- Konum
- Diyarbakır
- Cinsiyet
-
- Bay
- Takım
- Galatasaray
Beklediğime değmemiş, demek ki boşuna sevmişim
Uzakta olduğun kadar soğuk şu an bu ellerim
Deseydin hiç peşinde gezmezdim, bi şair oldum aşk için
Bu yüzden her sözüm yetim benim
Düştüğüm bu çıkmazın içinde ömrü bir kalem
Ve bir de kağıdın eşliğinde çürütür oldum anne
Mürekebbim yanan yürek alevledim duman gerek
En içten aldığım dumanla zorlamam gerek bu kafamı bugün
Yazarken ölüme doğru gidiyorum
Düşündüğüm kadar derin bi geçmiş önüme geliyodu.
Bıkarken herbişeyden aynalarda gülüyorum bu halime
Fakat bu mutluluk değil ben ölüyorum
Göründüğüm kadar umutlu değilim anne
Bakma böyle güldüğüme, ben gülerken acıyı taşıyorum
Ve her gülümesemem dumandan ciğerlim talan
Bu yüzden Her akşam gözümde kan var anne soruyodun
Her akşam evime döndüğümde yazıyorum bişeyler
Aynı kahrı çektiğim odam karanlığım mezem
Masamda bitmeyen zehir önümde tonla dert keder
Ve ben bugün fazlasıyla doydum acına git yeter desemde
Bağlısın koparmak istesemde bendesin nelerle avuttum
Nelerle uyuttum bu bedenimi
İçimde sönmeyen bi kormusun be sen nesin
Ben her dakika boğuyorum dumanla yaralı yüreğimi
Sorunlarım sorun değilde peki ya ben kimim?
Zamanla birikti içimde taşıyo bak kinim
Zararı çok büyük ve düşündükçe eriyorum
Yeminler olsun üzülme diyolar anne elde mi?
Ne şan ne şöhret hiç bişey umrumda değil
Ve ben biraz duman biraz da yokluğun demindeyim
Bi yanda olsa mutluluk sevinçlerim benimle
Bitince zulayı patlatıp bir sigara daha gelir
Haylaz öyle böyle bir şekilde yaşıyor işte. Boşver!
Ölünce unutulup gider bu böyle zaten
Hatırda kalmak özlemek kadar güzel
Ben hiç bir hatrı olmayan değersizin tekiydim önceden
Senin gözünde zerre kadar ifade etmiyor bu aşk
Bu sevgi içine sinmemeiş demek bırak ve sonra kaç.
Kolay mı lan bırakmak ? Yıkıldı koca ağaç
Ne umutlarla suladım oysa bi can var onu bırakda bende kalsın
Unutmam adını bilki ölene dek
Beklesem odamda, sensiz yine bir başıma tek
İçince unuturum nasılsa öyle derler hep
Kahpe dünya bu yaşattıkların hiç bi zaman geçmeyecek
Bana gelmeyecek onu biliyorum ama onu ölümüne kadar yüreğime hapsettim
Duymak istediğin herşeyi sana değil tüm herkese dinlettim
Ben ölümden korkmuyorum ve de hızlı adımlarla yürüyorum ama
Sen ölümden kork bence, ben cehennemde seni bekliyorum
Uzakta olduğun kadar soğuk şu an bu ellerim
Deseydin hiç peşinde gezmezdim, bi şair oldum aşk için
Bu yüzden her sözüm yetim benim
Düştüğüm bu çıkmazın içinde ömrü bir kalem
Ve bir de kağıdın eşliğinde çürütür oldum anne
Mürekebbim yanan yürek alevledim duman gerek
En içten aldığım dumanla zorlamam gerek bu kafamı bugün
Yazarken ölüme doğru gidiyorum
Düşündüğüm kadar derin bi geçmiş önüme geliyodu.
Bıkarken herbişeyden aynalarda gülüyorum bu halime
Fakat bu mutluluk değil ben ölüyorum
Göründüğüm kadar umutlu değilim anne
Bakma böyle güldüğüme, ben gülerken acıyı taşıyorum
Ve her gülümesemem dumandan ciğerlim talan
Bu yüzden Her akşam gözümde kan var anne soruyodun
Her akşam evime döndüğümde yazıyorum bişeyler
Aynı kahrı çektiğim odam karanlığım mezem
Masamda bitmeyen zehir önümde tonla dert keder
Ve ben bugün fazlasıyla doydum acına git yeter desemde
Bağlısın koparmak istesemde bendesin nelerle avuttum
Nelerle uyuttum bu bedenimi
İçimde sönmeyen bi kormusun be sen nesin
Ben her dakika boğuyorum dumanla yaralı yüreğimi
Sorunlarım sorun değilde peki ya ben kimim?
Zamanla birikti içimde taşıyo bak kinim
Zararı çok büyük ve düşündükçe eriyorum
Yeminler olsun üzülme diyolar anne elde mi?
Ne şan ne şöhret hiç bişey umrumda değil
Ve ben biraz duman biraz da yokluğun demindeyim
Bi yanda olsa mutluluk sevinçlerim benimle
Bitince zulayı patlatıp bir sigara daha gelir
Haylaz öyle böyle bir şekilde yaşıyor işte. Boşver!
Ölünce unutulup gider bu böyle zaten
Hatırda kalmak özlemek kadar güzel
Ben hiç bir hatrı olmayan değersizin tekiydim önceden
Senin gözünde zerre kadar ifade etmiyor bu aşk
Bu sevgi içine sinmemeiş demek bırak ve sonra kaç.
Kolay mı lan bırakmak ? Yıkıldı koca ağaç
Ne umutlarla suladım oysa bi can var onu bırakda bende kalsın
Unutmam adını bilki ölene dek
Beklesem odamda, sensiz yine bir başıma tek
İçince unuturum nasılsa öyle derler hep
Kahpe dünya bu yaşattıkların hiç bi zaman geçmeyecek
Bana gelmeyecek onu biliyorum ama onu ölümüne kadar yüreğime hapsettim
Duymak istediğin herşeyi sana değil tüm herkese dinlettim
Ben ölümden korkmuyorum ve de hızlı adımlarla yürüyorum ama
Sen ölümden kork bence, ben cehennemde seni bekliyorum
