- Katılım
- 2 Mayıs 2020
- Mesajlar
- 3,526
- Tepkime puanı
- 8
- Takım
- Beşiktaş
Canın ne kadar yanarsa yansın Yol ver gitsin seni üzene Sevdiğinmiş akrabanmış düşünme Seni anlamayana kendine dayatma boşuna Varlığınla mutlu edemediğini Yokluğuna baş başa bırakmaktan sakınma Seni düşünmeyeni sen hayatına Söz konusu yapma Yol ver gitsin...
gitmek isteyene Dönüp yüzüne bile bakma Yolunda gitmeyen şeyleri düşünüp Kendini kahretme Hep senden gidecek diye bir şey yok Yol ver gitsin hayatındaki bencillere Kendini zeki sanan o zavallıları Her şeye tek taraftan bakanları şöyle bir kenara bırakmaktan sakınma Yol ver gitsin...
kendini bulunmaz sananlara Sakın acıma Seni yarı yolda bırakanı Düşünerek ona hala bir şeyler besleyerek Kendini onun dönüşüyle avutma Dönse bile sevinme yol, alışkanlık olur Bir kere başkasına akan o su Gün olur yine yönünü unutur Yol ver gitsin...
gidene kalmasını dileme Her gün kendini öldüreceğine O zalimi bir kere bitir yüreğinde Yol ver gitsin terk edene sakın dönüp bakma Ayrılık acı gelir insana bilirim Sakın o gözünde çok büyütüklerinsiz Yaşayamasın sanma Kimse kimseye muhtaç değildir aldanma Doğru davrandığından emin ol Gerisini o kadar da kafana takma Gecenin karanlığında kaybolsan da Gün her sabaha yeni umutlara gebe unutma Yol ver gitsinm...
seni düşmüş sananlara Arkandan kuyunu kazanlara acıma Yüzleş en büyük korkularınla Gerçeklerden kaçarak sonu gelir sanma Kalbini kıranlara o kırık kalp kar kalır sanma Sana karşı vicdansız olanları Hayatından silmesini bil Yol ver gitsin...
en büyük dertlerine Yüreğine taşıyamayacağı yük yükleme Yol ver aksın göz yaşlarına ama Hayallerini yalana bulama Hayatını bir zalim uğruna akılsızca harcama Yol ver gitsin...
sana bu dünyayı dar eden ne varsa Yol ver gitsin düşünme acıma Değerini bilmeyene kendini İspatlamaya çalışma boşuna Onu mutlu etmek için kendini hırpalama Canın ne kadar yanarsa yansın Bazı şeyleri zamana bırakmaktan korkma Anlarsalar kıymetin bilinir Anlamazlarsa sen kaybetmiş Olmazsın en azından Yol ver gitsin...
değer bilmezlere Bakma gözünün yaşına Kimsenin seni kırıp incitmesine izin verme Geç olmadan vazgeçmesini bil hak etmeyenden Ezdirme kendini kanı beş para etmezlere Yol ver gitsin acılarına Umutsuzca tutunduklarına Yol ver gitsin...
başı bozuk duygularına Sonu olmayan sızılarına yol ver gitsin Yalnızlıktan korkma sakın Gerekirse bir başına kal kendi dünyanda Mutlu olmayı Beceremedim diye yan ama Yıktı perişan etti diye biri dövünme Kimsenin arkasından Hayat zor insanlar kötü bu zamanda Öyle büyük hesaplara düşüp kendini yorma Düşmanını orada burada sorma Göğsünün ortasında ara Can dediklerin düştüğünde sorar sanma Bir başınasın şu koça dünyada Sarıldığın her dalı dost eli sanma Yol ver gitsin...
umut tüccarlarına Mutluluk cellatlarına yol ver gitsin Gülüşüne huzuruna göz dikken Göz yaşlarına susamış o zalimlere Yol ver gitsin hayatından acıma...!
gitmek isteyene Dönüp yüzüne bile bakma Yolunda gitmeyen şeyleri düşünüp Kendini kahretme Hep senden gidecek diye bir şey yok Yol ver gitsin hayatındaki bencillere Kendini zeki sanan o zavallıları Her şeye tek taraftan bakanları şöyle bir kenara bırakmaktan sakınma Yol ver gitsin...
kendini bulunmaz sananlara Sakın acıma Seni yarı yolda bırakanı Düşünerek ona hala bir şeyler besleyerek Kendini onun dönüşüyle avutma Dönse bile sevinme yol, alışkanlık olur Bir kere başkasına akan o su Gün olur yine yönünü unutur Yol ver gitsin...
gidene kalmasını dileme Her gün kendini öldüreceğine O zalimi bir kere bitir yüreğinde Yol ver gitsin terk edene sakın dönüp bakma Ayrılık acı gelir insana bilirim Sakın o gözünde çok büyütüklerinsiz Yaşayamasın sanma Kimse kimseye muhtaç değildir aldanma Doğru davrandığından emin ol Gerisini o kadar da kafana takma Gecenin karanlığında kaybolsan da Gün her sabaha yeni umutlara gebe unutma Yol ver gitsinm...
seni düşmüş sananlara Arkandan kuyunu kazanlara acıma Yüzleş en büyük korkularınla Gerçeklerden kaçarak sonu gelir sanma Kalbini kıranlara o kırık kalp kar kalır sanma Sana karşı vicdansız olanları Hayatından silmesini bil Yol ver gitsin...
en büyük dertlerine Yüreğine taşıyamayacağı yük yükleme Yol ver aksın göz yaşlarına ama Hayallerini yalana bulama Hayatını bir zalim uğruna akılsızca harcama Yol ver gitsin...
sana bu dünyayı dar eden ne varsa Yol ver gitsin düşünme acıma Değerini bilmeyene kendini İspatlamaya çalışma boşuna Onu mutlu etmek için kendini hırpalama Canın ne kadar yanarsa yansın Bazı şeyleri zamana bırakmaktan korkma Anlarsalar kıymetin bilinir Anlamazlarsa sen kaybetmiş Olmazsın en azından Yol ver gitsin...
değer bilmezlere Bakma gözünün yaşına Kimsenin seni kırıp incitmesine izin verme Geç olmadan vazgeçmesini bil hak etmeyenden Ezdirme kendini kanı beş para etmezlere Yol ver gitsin acılarına Umutsuzca tutunduklarına Yol ver gitsin...
başı bozuk duygularına Sonu olmayan sızılarına yol ver gitsin Yalnızlıktan korkma sakın Gerekirse bir başına kal kendi dünyanda Mutlu olmayı Beceremedim diye yan ama Yıktı perişan etti diye biri dövünme Kimsenin arkasından Hayat zor insanlar kötü bu zamanda Öyle büyük hesaplara düşüp kendini yorma Düşmanını orada burada sorma Göğsünün ortasında ara Can dediklerin düştüğünde sorar sanma Bir başınasın şu koça dünyada Sarıldığın her dalı dost eli sanma Yol ver gitsin...
umut tüccarlarına Mutluluk cellatlarına yol ver gitsin Gülüşüne huzuruna göz dikken Göz yaşlarına susamış o zalimlere Yol ver gitsin hayatından acıma...!
