Orta Çağ Felsefesi: Din Felsefesinin Temel Kavramı Olan İman Nedir?
Din felsefesi, genel olarak dini konu edinir. Din felsefesi; dinin dayandığı temel ilkeleri, dinle ilgili temel kavramları, Tanrı ile ilgili görüşleri ele alır. Din felsefesi; belli bir dini değil de genel olarak din olgusunu akılcı bir şekilde ele alır. Din felsefesi, öncelikle dini tanımlamaya ve açıklamaya çalışır. Daha sonra temel dinsel kavramları (Vahiy, Tanrı, Mucize, İbadet, İman, Peygamber) açıklamaya çalışır ve insanlık tarihi boyunca ortaya çıkmış olan din ve çeşitli inanç biçimlerini tutarlı, sistemli ve eleştirel bir şekilde incelemeye çalışır. Din felsefesi din kavramını, en ilkel dini yapılardan (Animizm, Totemizm vb.) en gelişmiş dinlere kadar (Hristiyanlık, İslam vb.) çok geniş bir çerçevede ele almaktadır.
İMÂN: Kutsal şeyleri benimsemek, onlar hakkında şüphe duymamak anlamındadır. Tanrıya ve onun bildirdiklerine tartışmasız, kesin olarak inanmadır. Genel olarak bütün dinlerin baş koşuludur. Dini inançları gereği insanların ortaya koydukları her türlü eyleme ibadet denilmektedir.Bir dinin inanç ve bağlılık gösterilerinin tümüdür. Tanrı buyruklarını yerine getirmekle gerçekleşir. Bedenle, malla, hem beden ve hem malla yapılanları vardır. Tanrının ilksizlik ve sonsuzluk niteliğini gösterir. Kelime anlamı en büyük ve en üstün olan demektir. Dinî yaşantının kişiye özgülüğünün bir ifadesidir. İlahî varlığa bağlanan kişiyi ondan haberdar eden sezgiler, duygular ve algılardır. Bunlar, benliği derinden etkileyen motifler taşır ki içsel aydınlanma bunların başında gelir. Fıtrat, bir şeyin yaratılırken kazanmış olduğu özellikler bakımından durumudur. Tanrının evreni bir bütün olarak yaratmış olması da denilebilir. Tevhit ise Allahın birliğine inanma, bir sayma, bir olarak bakmaanlamındadır. Tanrının birliğini bilme ve bu birliğe inanma anlamına gelir.
KAYNAK: FELSEFE TARİHİ KİTABI