İlk Çağ Felsefesi: Varlık Felsefesinde Monizm (Tekçilik) Genel Özellikleri Nedir?
Monizm nedir sorusuna şöyle cevap vermek mümkündür: Monizm, gerçekliğin temeli olarak yalnızca tek bir ilkeyi kabul eden öğretidir. Monizm, her alandaki çoklukları birliğe indirgeyen öğretilere verilen genel addır. Özellikle ruhu özdeğe ya da özdeği ruha indirgeyerek ruhla özdeği bir sayan öğretiler birci ya da monistlerdir.
Bircilik terimi, ikicilik ve çokçuluk anlayışlarının karşısında kullanılır. Örneğin Alman düşünürü Hegel, özdeği ruhun ürünü saydığı için bircidir. Buna karşı Fransız düşünürü Descartes, ruhla özdeğin birbirlerine indirgenemeyeceklerini ileri sürdüğü için ikicidir. Alman düşünürü Herbart da evrendeki varlıkların birbirlerine indirgenemeyen birçok kökten geldiğini savunduğu için çokçudur.
Monizm terimi, Yunanca yalnız anlamına gelen monos sözcüğünden Alman düşünürü Wolff tarafından türetilmiştir. Kimi yazarların tekçilik deyimiyle dile getirdikleri bircilik, her türlü varlığın tek kaynaktan geldiği görüşünü adlandırır ve bu kaynağın özdek ya da ruh olarak varsayılmasından ötürü özdekçi bircilik ve düşünceci bircilik olmak üzere ikiye ayrılır. Spinoza, tüm kamutanrıcılar, tüm Doğu ve Batı gizemcileri, tektanrıcılar, düşünceciler ve kaba özdekçiler bircidirler. Birciliğin en gelişmiş ve bilimsel biçimi Marksçılık anlayışında görülür.
KAYNAK: FELSEFE TARİHİ KİTABI